«Αυτό που δεν διδάσκουν τα περισσότερα σχολεία»

  Στο παραπάνω video μιλούν, μεταξύ των άλλων, ο πρόεδρος του facebook Μαρκ Ζάκερμπεργκ και ο ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς. Το μήνυμα που περνά υποσυνείδητα στον θεατή το βίντεο είναι ότι αν ξέρει πώς να φτιάχνει εφαρμογές και λογισμικό, μπορεί να γίνεις όπως αυτοί: πλούσιος και διάσημος.
Το βίντεο αρχίζει με μια δήλωση του Στιβ Τζομπς. «Ο καθένας σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να μάθει πώς να προγραμματίζει διότι αυτό του διδάσκει πώς να σκέπτεται», είχε πει ο ιδρυτής της Apple

 «Ηθελα να κάνω κάτι διασκεδαστικό για μένα», λέει ο Ζάκερμπεργκ στο βίντεο, εξηγώντας γιατί άρχισε να πειραματίζεται με τη δημιουργία λογισμικού στο φοιτητικό του δωμάτιο στο Χάρβαρντ. «Ημουν 13 ετών όταν απέκτησα τον πρώτο μου υπολογιστή. Δημιούργησα ένα πρόγραμμα επειδή ήθελα να φτιάξω ένα βιντεοπαιχνίδι», εμφανίζεται να λέει ο Γκέιτς.
Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η δήλωση του δημιουργού βιντεοπαιχνιδιών Γκέιμπ Νιούελ: «Οι προγραμματιστές του αύριο είναι οι μάγοι του μέλλοντος. Σε σύγκριση με όλους τους άλλους, θα φαίνεται ότι είναιπροικισμένοι με μαγικές δυνάμεις»

 πηγή:http://didefth.gr/mathimata/?p=3987

Επτά δωρεάν ψηφιακά βιβλία για την Ελληνική Επανάσταση του 1821

Κατεβάστε ελεύθερα επτά e-books αφιερωμένα στον αγώνα  των Ελλήνων για εθνική ανεξαρτησία.
1. Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Σπυρίδων Τρικούπης, 1888, 4 τόμοι:
Τόμος Α’, Τόμος Β’, Τόμος Γ‘, Τόμος Δ’.
2. Η Βιογραφία του Στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη, Δημήτρης Αινιάν.
3. Ρήγα Βελεστινλή: Απάνθισμα Κειμένων.
4. Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν του Διονυσίου Σολωμού και οι Τρεις Πρώτες Μεταφράσεις του.


Πηγή: http://www.schooltime.gr/2013/03/25/epta-dorean-psifiaka-vivlia-gia-tin-elliniki-epanastasi/#.UVQvujcQtYr

Είναι το πανεπιστήμιο πάντα ο σωστός δρόμος;

     Πολλοί θεωρούν ότι μετά το λύκειο το αμέσως επόμενο-φυσιολογικό-στάδιο είναι να πάει το παιδί στο πανεπιστήμιο. Είναι αυτός όμως ο σωστός δρόμος για όλους; Μήπως, αντίθετα, αποτελεί πηγή άγχους και ανησυχίας γιατί οι επιλογές τους δεν είναι οργανωμένες;

       Με τα παιδιά να αλλάζουν αρκετές φορές προτιμήσεις ως προς αυτό που θέλουν να κάνουν και να χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους σαν μη-παραδοσιακούς φοιτητές, πολλοί αρχίζουν να αναρωτιούνται αν όντως το πανεπιστήμιο πρέπει να αποτελεί μονόδρομο για έναν φοιτητή που τελειώνει το σχολείο, τουλάχιστον το πανεπιστήμιο με την μορφή που έχει τώρα.

     Οι φοιτητές επηρεάζονται περισσότερο από εκπαιδευτικά ταξίδια, πρακτικές και λιγότερο από τα στεγνά μαθήματα στα αμφιθέατρα. Επίσης, ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό δεν μπορεί πλέον να ανταπεξέλθει στο κόστος ή στις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η φοίτηση στο πανεπιστήμιο.

         Σε περίπτωση που ενδιαφέρεστε να μάθετε έξω από το σύστημα διαβάστε και το πολύ ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο Bypassing College? Ideas on Learning Outside the System που αναφέρεται στο βιβλίο του Dale Stephens, με τίτλο Hacking Your Education
Πηγή:http://mathisi20.gr/resources/studies/i851

Πώς καθιερώθηκε ο μπακαλιάρος σκορδαλιά την 25η Μαρτίου;

Το εθνικό μας φαγητό για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου είναι ο μπακαλιάρος υγράλατος με σκορδαλιά.
 Πως, όμως, καθιερώθηκε αυτό το έθιμο και πως ενσωματώθηκε στις διατροφικές μας συνήθειες ο μπακαλιάρος ή αλλιώς βακαλάος;
 Η ιστορία του μπακαλιάρου ξεκινά με την εποχή των Βίκινγκς, όπου πρωτοεμφανίστηκε σαν εμπορικό προϊόν περί το 800 μ.Χ.. Μάλιστα, λέγεται ότι κυνηγώντας βακαλάους οι Βίκινγκς ανακάλυψαν κατά λάθος τον «νέο κόσμο» Τη σκυτάλη από αυτούς πήραν οι Βάσκοι ψαράδες, οι οποίοι ξεκίνησαν το εμπόριο του μπακαλιάρου από το Μεσαίωνα και οδηγήθηκαν στο πάστωμα του, μέσα από το οποίο πέτυχαν πρώτον, να έχουν φαγητό που διατηρείται στα μακρινά τους ταξίδια και δεύτερον, βρήκαν μια τροφή νηστίσιμη, αλλά και φθηνή για το λαό της Ισπανίας.
 Οι Βάσκοι, μάλιστα, επειδή ο βακαλάος κάλυπτε μεγάλο μέρος της διατροφής των κατοίκων της Ενδοχώρας που δε μπορούσαν να πηγαίνουν συχνά στα παράλια για να προμηθεύονται φρέσκα ψάρια, ονόμασαν τον παστό μπακαλιάρο «ψάρι του βουνού»
. Ο βακαλάος, αυτό το τόσο νόστιμο και θρεπτικό ψάρι μπήκε στο τραπέζι μας τον 15ο αιώνα και κατάφερε να διεκδικήσει επιτυχώς τη δική του θέση στο εθνικό μας εδεσματολόγιο. Πως, όμως, σχετίζεται με την 25η Μαρτίου και γιατί είναι το «πιάτο» της ημέρας; Απλούστατα και σύμφωνα με την κοινή λογική, κατά τη διάρκεια της σαρακοστιανής νηστείας η Εκκλησία επιτρέπει μόνο δύο φορές την κατανάλωση ψαριού, ήτοι την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την Κυριακή των Βαΐων. Με εξαίρεση τα νησιά, όπου το φρέσκο ψάρι δεν ήταν ποτέ πολυτέλεια, οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος εκείνες τις εποχές αποτέλεσε την εύκολη λύση, καθώς ήταν πιο εύκολο να τον προμηθευτεί κανείς και επιπλέον, μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου, οπότε πέρασε στην παράδοση και κατά συνέπεια έγινε το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.
 Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι στις μέρες μας, την παγκόσμια πρωτιά σε κατανάλωση μπακαλιάρου κατέχει η Πορτογαλία, διότι οι Πορτογάλοι έχουν δημιουργήσει εκατοντάδες διαφορετικές συνταγές για την αξιοποίησή του στην εθνική τους διατροφή, ενώ κατά παράδοση τον αποκαλούν «πιστό φίλο»..
Πηγή:http://ipaideia.gr

Ημέρα ΠΟΙΗΣΗΣ

Όχι, δεν είναι χίμαιρα
 να καβαλάμε τ' όνειρο τη θείαν ετούτη μέρα
 που όλα, ορατά κι αόρατα, κι εμείς, και οι ήρωες, κι οι θεοί,
 στην ίδια ορμάμε μέσα αιώνια σφαίρα!

 από το "Αττικό" του Άγγελου Σικελιανού

21 Mαρτίου - Εαρινή Ισημερία -Παγκόσμια ημέρα ποίησης

Είμαστε όλοι ίδιοι. Είμαστε όλοι διαφορετικοί

Μην με κοροϊδεύεις-Σχολικός εκφοβισμός

Ένα βιντεάκι που αξίζει να δούμε και να ακούσουμε.Τέλειο!!!

Ερευνα :Η παιδεία των γονέων παιδεύει τα τέκνα

ΤΗΣ ΦΙΛΟΜΗΛΑΣ ΔΗΜΟΛΑΪΔΟΥ

Μελέτη για τη διαμόρφωση της πολιτιστικής συμπεριφοράς των μαθητών ενιαίων λυκείων και ΤΕΕ, σε σχέση με το οικογενειακό τους περιβάλλον και το σχολείο

        Απαραίτητο είναι το σχολείο να καλύπτει το κενό των ερεθισμάτων, που οι έφηβοι δεν δέχονται από την οικογένειά τους
             Ο πρώτος έφηβος διαβάζει λογοτεχνία, ακούει έντεχνο και ροκ τραγούδι και πηγαίνει κινηματογράφο, ενώ ο δεύτερος, που προέρχεται από γονείς χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων, ακούει κλασικό λαϊκό τραγούδι, με λίγα λόγια από Καζαντζίδη και… πάνω.

       Τα δυο προφίλ ανήκουν σε μαθητές ενιαίου λυκείου και ΤΕΕ αντίστοιχα, αποδεικνύοντας χαρακτηριστικά πως έφηβοι από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα έχουν και διαφορετικές προτιμήσεις. Η έρευνα "Όψεις του πολιτισμικού κεφαλαίου των μαθητών των ενιαίων λυκείων και τεχνικών επαγγελματικών εκπαιδευτηρίων", που επιμελήθηκαν ο λέκτορας του Παιδαγωγικού τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης ΑΠΘ Αναστάσιος Λιάμπας και ο διδάκτορας Επιστημών Αγωγής Χρίστος Τουρτούρας, αποτελεί ένα μέρος γενικότερης έρευνας και μελετά τη διαμόρφωση της πολιτιστικής συμπεριφοράς των μαθητών, σε σχέση με το οικογενειακό τους περιβάλλον αλλά και στη συνέχεια το σχολείο.

Πρέπει να τολμάμε...

        «Πρέπει να τολμάμε, με την πλήρη έννοια της λέξης, να μιλάμε για αγάπη χωρίς να φοβόμαστε μην μας πουν γελοίους, υπερβολικά συναισθηματικούς ή μη επιστημονικούς, αν όχι και αντιεπιστημονικούς. 

       Πρέπει να τολμάμε, για να πούμε επιστημονικά κι όχι απλώς να φλυαρούμε, ό, τι μελετάμε, μαθαίνουμε, διδάσκουμε, γνωρίζουμε με ολόκληρο το σώμα μας. Τα κάνουμε όλα αυτά με συναίσθημα, με πάθος, με επιθυμίες, με φόβο, με αμφιβολίες και με κριτική σκέψη. Ωστόσο, ποτέ δε μελετάμε, δε μαθαίνουμε, δε διδάσκουμε ή δε γνωρίζουμε μόνο με την κριτική σκέψη. 

   Πρέπει να τολμάμε έτσι ώστε να μπορούμε να συνεχίσουμε να διδάσκουμε για πολύ καιρό υπό συνθήκες που ξέρουμε πολύ καλά: χαμηλός μισθός, έλλειψη σεβασμού, και με τον πανταχού παρόντα κίνδυνο να γίνουμε θύματα του κυνισμού.

      Πρέπει να τολμάμε να μάθουμε πώς να τολμάμε, για να λέμε όχι στη γραφειοκρατικοποίηση του νου, στην οποία είμαστε εκτεθειμένοι κάθε μέρα.

         Πρέπει να τολμάμε, για να μπορούμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε ακόμα κι όταν από υλικής άποψης μας συμφέρει περισσότερο να πάψουμε να τολμάμε»

 (Paulo Freire, Δέκα επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν, 2006)